登扫叶楼记
(清代)管同
自予归江宁,爱其山川奇胜,间尝与客登石头,历钟阜,泛舟于后湖,南极芙蓉、天阙诸峰,而北攀燕子矶,以俯观江流之猛壮。以为江宁奇胜,尽于是矣。或有邀予登览者,辄厌倦,思舍是而他游。
而四望有扫叶楼,去吾家不一里,乃未始一至焉。辛酉秋,金坛王中子访予于家,语及,因相携以往。是楼起于岑山之巅,土石秀洁,而旁多大树,山风西来,落木齐下,堆黄叠青,艳若绮绣。及其上登,则近接城市,远挹江岛,烟村云舍,沙鸟风帆,幽旷瑰奇,毕呈于几席。虽向之所谓奇胜,何以加此?
凡人之情,鹜远而遗近。盖远则其至必难,视之先重,虽无得而不暇知矣;近则其至必易,视之先轻,虽有得而亦不暇知矣。予之见,每自谓差远流俗,顾不知奇境即在半里外,至厌倦思欲远游,则其生平行事之类乎是者,可胜计哉!虽然,得王君而予不终误矣,此古人之所以贵益友与。
《登扫叶楼记》拼音标注
dēng sǎo yè lóu jì
zì yú gūi jiāng níng,
ài qí shān chuān qí shèng,
jiān cháng yǔ kè dēng shí tóu,
lì zhōng fù,
fàn zhōu yú hòu hú,
nán jí fú róng 、 tiān què zhū fēng,
ér běi pān yàn zǐ jī,
yǐ fǔ guān jiāng líu zhī měng zhuàng。
yǐ wèi jiāng níng qí shèng,
jǐn yú shì yǐ。
huò yǒu yāo yú dēng lǎn zhě,
zhé yàn juàn,
sī shè shì ér tā yóu。
ér sì wàng yǒu sǎo yè lóu,
qù wú jiā bù yī lǐ,
nǎi wèi shǐ yī zhì yān。
xīn yǒu qīu,
jīn tán wáng zhōng zǐ fǎng yú yú jiā,
yǔ jí,
yīn xiāng xié yǐ wǎng。
shì lóu qǐ yú cén shān zhī diān,
tǔ shí xìu jié,
ér páng duō dà shù,
shān fēng xī lái,
luò mù qí xià,
dūi huáng dié qīng,
yàn ruò qǐ xìu。
jí qí shàng dēng,
zé jìn jiē chéng shì,
yuǎn yì jiāng dǎo,
yān cūn yún shè,
shā niǎo fēng fān,
yōu kuàng gūi qí,
bì chéng yú jī xí。
sūi xiàng zhī suǒ wèi qí shèng,
hé yǐ jiā cǐ ?
fán rén zhī qíng,
mù yuǎn ér yí jìn。
gài yuǎn zé qí zhì bì nán,
shì zhī xiān zhòng,
sūi wú dé ér bù xiá zhī yǐ ; jìn zé qí zhì bì yì,
shì zhī xiān qīng,
sūi yǒu dé ér yì bù xiá zhī yǐ。
yú zhī jiàn,
měi zì wèi chà yuǎn líu sú,
gù bù zhī qí jìng jí zài bàn lǐ wài,
zhì yàn juàn sī yù yuǎn yóu,
zé qí shēng píng xíng shì zhī lèi hū shì zhě,
kě shèng jì zāi !
sūi rán,
dé wáng jūn ér yú bù zhōng wù yǐ,
cǐ gǔ rén zhī suǒ yǐ gùi yì yǒu yǔ。